Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Το προξενιο

To ανελεητο κουδουνισμα του τηλεφωνου της τρυπουσε τα αυτια.

Λιγο νωρις για κεινη μια και το περασμενο βραδυ το ξημερωσε με φιλους στα μπαρακια της κοντινης παραλιας. πινοντας ποτακια και σφηνακια.

-Λοιπον ανηψια.. ακουστηκε η, απο την αλλη ακρη του συρματος φωνη, κλεισε τα ματια και προχωρα.
-Που βρε θειε;....
-Ειναι ενα πολυ καλο παιδι και να το παρεις...
-Που να το παω βρε θειε; Το χιουμορ της δεν την εγκαταλειπε ποτε ακομη και στα πιο δυσκολα, ακομη και τις κακοτοπιες με αυτο τις αντιπαρερχονταν.

Τοσα χρονια μαθημενη να ζει μονη της και να διαφεντευει τον εαυτο της και τις θελησεις της εκανε το κεφι της μαννας και πηγαινε σε διαφορα προξενια που της προτειναν με ολο και πιο παραξενα ατομα, παντα φυσικα αποκατεστημενα.
Στα σαραντα και κατι χρονια της ειχε μαθει να καταλαβαινει τους ανθρωπους με την πρωτη φορα που θα τους εβλεπε.
Τον συγκεκριμμενο ομως δεν χρειαστηκε ουτε καν να τον δει για να καταλαβει το ποιον του.
"Ειμαι διαθετιμενος να κερασω εναν ακριβο καφε"της ειπε στο τηλεφωνο οταν κανονιστηκε η συναντηση, δεν χρειαζοταν να πει τιποτε αλλο για να καταλαβει με τι ειχε να κανει αλλα για το χατηρι της μαννας ειπαμε και πριν, πηγε στον ακριβο καφε.

Ο γαμπρος το κελεπουρι εφτασε με τζιπ μεγαλου κυβισμου στο ραντεβου και ντυμενος μπαρμπας.

-Ενα τσαι ειπε η σαρανταχρονη μπασμενη, προοριζομενη για νυφη κοπελια.
-Εισαι αρρωστη; αντετεινε με αθωοτητα ο αδαης μπαρμπας....

-Δυο τέια... .. ειπε αφηνοντας αναυδο τον νεαρο σερβιτορο του καφε στο σταθμο των τρενων της μικρης επαρχιακης μας πολης.

Αδοξα και μετα απο εικοσι λεπτα εληξε αυτη η συναντηση επιστρεφοντας ο καθενας στον κοσμο του και στην ζωη του

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Ολα μπορουν να συμβουν

Με ενα κινητο τηλεφωνο στο χερι γεματο απο τα μηνυματα που του ειχε στειλει, τα επινε στην ταβερνα με εναν φιλο του.
Προσπαθουσε να πεισει οτι ολα αυτα που ελεγε δεν ηταν της φαντασιας του αλλα η αληθεια.
" Ναι ρε, εγραφε το μηνυμα, το εκανα κι απο πισω και το ευχαριστηθηκα"
"Μα τι θελεις τελος παντων γυρνα καλυτερα στην γυναικα σου και ασε με εμενα" Ηταν καποια απο τα μυνηματα που φωναχτα διαβαζε.

Εργολαβος, κατασκευαστης οικοδομων στο επαγγελμα ανελαβε να χτισει την οικοδομη της στο οικοπεδο που προσφατα ειχε αγορασει για να στεγασει την επιχειρηση της. Ολα ξεκινησαν πολυ ομαλα αλλα επειδη σε ολες τις φασεις της ζωης μπλεκει μεσα και λιγο το ερωτικο στοιχειο, η κυρια γνωριζοντας αυτο πολυ καλα, σκεφτηκε να το εκμεταλευτει στο επακρο.
Λιγο μαγκιτσος και μπερμπαντακος καθως ηταν ο εργολαβος δεν αργησε να τσιμπησει το δολωμα και να γινει υποχειριο της, κατα συνθηκην, παντρεμενης και οχι και τοσο νεαρας κυριας.

Στην αρχη και οσο η δουλεια της κυριας προχωρουσε κανονικα και η σχεση τους βαδιζε σταθερα και ομορφα. Και να τα γλεντια τα βραδυα και να οι μπετονιερες στην οικοδομη να στηνουν το οικοδομημα το πρωι. Εφτασε ομως καποτε και η δουλεια στο τελος και τοτε η κυρια ως ηταν φυσικο ξαναγυρισε στα παιχνιδια με του νεωτερους συντροφους και ο αμοιρος οσο και αφελης εργολαβος μας μπηκε στο περιθωριο της ζωης της.

Μην μπορωντας να το αποδεχτει το γεγονος αυτο ο ερωτευμενος μεσηλιξ εργολαβος αρχισε να προβαινει σε αψυχολογητες ενεργειες μια απο τις οποιες ηταν να διασυρει την, οση υποληψη εμεινε απο την κυρια.

Οχι βεβαια πως αυτην την ενδιεφερε αμμεσα το γεγονος αυτο αλλα σε ολη την γειτονια εγινε βουκινο.
Και παλι οπως ηταν φυσικο αυτη δεν πηρε χαμπαρι. Φυσικα και δεν την πειραξε οταν ο συζυγος το εμαθε μια και απο καιρο αυτος ειχε αποστασιοποιηθει απο ολα αυτα τα τετριμμενα οπως τα θεωρουσε και το μονο με το οποιο ασχολουνταν ηταν η συγγραφη του βιβλιου του.

Δεν τον ειδα ποτε ξανα αυτον τον αμοιρο ερωτευμενο σεξπηρ αλλα φανταζομαι οτι τωρα ξαποσταινει στην ζεστη του οικογενειακη φωλια αναπολωντας τις δοξες του


Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Πηρε το αιμα του πισω

Πισω απο το σπιτι του ειχε στησει ενα προχειρο ησυχαστηριο ο Ανδρεας.
Τις τελευταιες μερες χαθηκε απο παντου, απο τις παρεες του, απο την καφετερια, απο το γηπεδο.
Εμενε μονος τα απογευματα μετα απο το σχολειο στο ησυχαστηριο του, μια φωλια μεσα στα χορτα πισω απο το σπιτι του.

Το μυστικο, που δεν το εκρυβε βεβαια, μαθευτηκε γρηγορα. Μια νεαρη του πηρε τα μυαλα, ισως και την καρδια. Και ετσι το ερωτοχτυπημενο παλληκαρακι ολη την μερα την περνουσε ρεμβαζοντας.

Δεν θα περασαν ουτε δυο βδομαδες απο την στιγμη που ενα βραδυ στον σχολικο χορο μια συμμαθητρια καθως χορευαν τον γεμισε φιλια και το παιδι την δαγκωσε καλα την λαμαρινα.
Την επομενη, του χορου μερα, η νεαρα που εν τω μεταξυ της ειχε περασει η επιδραση του αλκοολ δεν ηθελε να το θυμαται και τον απεριψε. Και ο Ανδρεας τοχε παρει κατακαρδα.

Η ιστορια με τον ερωτα αυτο, εμεινε στασιμη οπως οι περισσοτεροι ερωτες της εφηβικης ηλικιας. Τα χρονια περασαν ο καθενας τραβηξε διαφορετικο δρομο και το γεγονος μαζι με τον ερωτα αυτον ξεχαστηκαν.

Mια μερα και ενω τα χρονια περασαν, τυχαια συναντηθηκαν στην πολη οπου ζουσε και εργαζοταν η κοπελια. Μετα τους πρωτους χαιρετισμους και τα τυπικα πηγαν σε ενα καφε για να τα πουν και να θυμηθουν τα παλια.

Μετα απο τον καφε τον καλεσε στο σπιτι της για φαγητο. Φυσικα και δεχτηκε ο Ανδρεας. Ξεχασα να πω οτι αλλαξε πολυ απο την βραδυα εκεινη που ειχε συμβει το γεγονος εκεινο. Τωρα πια ο Αντρεας δεν θυμιζε σε τιποτα εκεινο το πλαδαρο παιδι που πηγαινε σχολειο. Τωρα ηταν ενας ψηλος ομορφος ανδρας με μαλλια ξανθα μακρια, σαν αρχαιος Θεος.

Με την κουβεντα και περπατωντας στους δρομους της μικρης επαρχιακης πολης καταληξαν για ενα καφεδακι σε καποιο απο τα πολλα καφε της πολης.

Με τα πολλα και επειδη οι ερμες οι χημειες ξανασμιξανε βρεθηκανε και στο διαμερισμα που ζουσε μονη της η καπελια για φαγητο.

Στην μικρη κουζινα του σπιτιου καθησε και το παλληκαρι και καθως το τηγανι μπηκε στην φωτια ανοιξε το ψυγειο και πηρε απο μεσα μια μπυρα και την ανοιξε.
Σερβιρησε στο ποτηρι ριχνοντας την απο ψηλα για να σχηματισει αφρο και την ρουφηξε αμμεσως για να μην ξεχυλισει.
Με τον αφρο ακομη γυρω απο το στομα του την πλησιασε απο πισω και την εσφιξε με τα δυο του χερια. Γυρισε τοτε αυτη και με ενα φιλι γεματο παθος του σφραγισε το στομα.
Η σκηνη πρεπει να διηρκησε πολυ γιατι η μυρουδια ααπο το καμμενο φαγητο εφτασε στα ρουθουνια τους. Με ενα χαμογελο αυτη τραβηχτηκε και τελειωνοντας το μαγειρεμα σερβιρε την ομελλετα στο τραπεζι.

Πριν ακομη καλα καλα τελειωσει το γευμα της σηκωθηκε και κατευθυνομενη προς το μπανιο του εκανε νευμα να την ακολουθησει.
Με το νερο να τρεχει πανω στα γυμνα τους κορμια ο ενας ετριβε τον αλλον, ο ενας εγλυφε τον αλλον και με πολυ θερμη ανακαλυπτε ο ενας ολες τις κρυφες εσοχες αλλα και εξοχες του αλλου.
Την σκουπισε με μια πετσετα τελικα και κρατωντας την στα χερια την οδηγησε στο σαλονακι .Αφου την αφησε κατω και ενω ηταν ετοιμος να εισχωρησει μεσα της, τον κοιταξε με ενα βλεμμα αυτη σαν να του ελεγε να μην ειναι βιασστικος.
Τον σκουντησε ελαφρα δινοντας του να καταλαβει οτι ηθελε να ξαπλωσει ανασκελα. Το εκανε με ευχαριστηση.
Ισως θαπρεπε να σας πω πριν οτι στον Ανδρεα απο εκεινο το εφηββικο παθος δεν εμεινε τιποτε.
Ειχε ηδη κανει εναν γαμο και εκεινη την χρονικη στιγμη συζουσε με καποια κοπελα που αυτην δεν εμμελε να την παντρευτει ποτε.
Το θεμα με την κοπελα του πρωτου του ερωτα τωρα το εβλεπε πολυ διαφορετικα απ οτι τοτε.
Καλη ιδεα ειπε να παρω πισω ττο αιμα μου για εκεινο το φερσιμο και την αποριψη.

Την ωρα λοιπον που ο Ανδρεας επαιρνε πισω το αιμα του αυτη επαιρνε απ αυτον ολο το νεκταρ της νιοτης του ρουφωντας το κανονικα.
Μαλλον λιγο πριν το γευτει αποσυρθηκε απο την ερωτογενη του περιοχη οπου με τα χειλη και με το στομα γευοταν και ερχομενη τωρα πανω του με μια συσπαση των γοφων της εκανε την μεγαλη κινηση και το μεγαλο βημα. Τον απαιτησε ολοκληρωτικα μεσα της και το παλληκαρι απλωχερα τον εδωσε.

Θα κρατησε αρκετα αυτο το πανε ελα επανω στον ανδρισμο του νεου και λιγο πριν τελειωσει μεσα της τραβηχτηκε και φερνοντας το στομα της κοντα στο ρεον υγρο επιτελους γευτηκε το νεκταρ της ζωης.

Θα πρεπει να συνεχιστηκε αρκετα αυτο το παιχνιδι, οι μαχες συνεχιστηκαν και στην κρεββατοκαμαρα ωσπου να αδειασει τελειως ο ασκος του Ανδρεα και να μην εχει αλλο νεκτας ναα δωσει στην νεαρη δεσποινιδα.

Παρακολουθησα απο κοντα αυτην την υποθεση αλλα δεν καταλαβα πως τελικα εκδικηθηκε ο νεος την κοπελα. Αν τυχει και διαβασει κανεις αυτην την ιστορια ας μου πει το πως αντιλαμβανεται την εκδικηση αναμεσα σε εναν ανδρα και μια γυναικα.

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

"Αποψε πηρε αδεια"

-Λυπαμαι παρα πολυ, ειπε ο γιατρος, κοιτωντας πανω απο τα γυαλια του, στο ζευγαρι που ειχε απεναντι του.
-Τα αποτελεσματα ειναι σαφη και κατηγορηματικα. Το σπερμα του κυριου ειναι παρα πολυ αδυναμο για να τεκνοποιησει.
Μετα απο το πρωτο σοκ οι αντιδρασεις του σαρανταχρονου αντρα ηταν απροσμενα αρνητικες.
-Μα τι ειναι αυτα που μας λες γιατρε. Εγω με αυτο γεμιζω μια φυλτζανα του καφε. Για προσεξε καλυτερα τι βλεπεις εκει.

Σουφρωνοντας τα χειλη του και κατεβαζοντας το βλεμμα του πανω στα χαρτια του, ο πανουργος κυριος Κωστας γυναικολογος αριστα σπουδαγμενος αλλα και ψυχολογος απο εμπειρια, του προτεινε να επαναλαβει τις εξετασεις μην τυχον και κατι εγινε λαθος.

Και μια και λαθος δεν υπηρχε επρεπε να ανακαλυφθει για να μην μεινει η συζυγος ατεκνη λογω ανωριμοτητας του συζυγου γιατι λυσεις παντα υπαρχουν αρκει να υπαρχει θεληση.

Ετσι λοιπον κι εγινε. Προτεινοντας καποια μερα σε επομενο ραντεβου, αποντος του συζυγου, την συζυγο να ερθει σε επαφη με καποιον αλλον ανδρα.

Η πενθημερη που ειχε παρει ο Παναγιωτης απο το ταγμα που υπηρετουσε σε βορειοελλαδιτικη πολη τελειωσε.
Εφτασε καπως νωριτερα στην πολη που υπηρετουσε και οταν το τρενο τον αφησε στον σταθμο εψαχνε τροπους να γεμισει την ωρα του μη θελοντας να κλειστει απο νωρις στην μοναδα του.
Περιφεροντας την μοναξια του και τα νιατα του το εικοσαχρονο παιδι, παραξενευτηκε ποια μπορει να ηταν αυτη η αγνωστη γυναικα που με τοση γλυκα στην φωνη τον καλησπερισε.

-Ενα φραπε γλυκο με γαλα και... πως τον πινεις εσυ νεαρε;
-Μετριο ανευ....

Με ενα παλιο αυτοκινητο, η παρατολμη οσο και καπατσα γυναικα οδηγησε τον νεαρο Παναγιωτη σε ενα ησυχο και απομακρο ξενοδοχειο.

Κλεινοντας πισω της την πορτα και μετατρεποντας την αναγκη της σε ευχαριστηση αρχισε με τροπο μοναδικο να πλησιαζει τον νεαρο.

Φερνοντας τον κοντα της τον αρπαξε με παθος απο τους ωμους και δινοντας του ενα φλογερο σε παθος οσο και μακρυ σε διαρκεια φιλι σαλπισε την εναρξη της μαχης που μολις αρχιζε.

Ειπα σαλπισε; Και πολυ μαλιστα σαλπισε η κυρια την σαλπιγγα του Παναγιωτη μας.
Αχ!! και Αχ!!! πηγαινε το παιδι απο την ερωτικη εξαψη ωσπου η ωριμη κυρια να νοιωσει την εντονη επιθυμια για περαιτερω παιχνιδια. Και ηξερε πολλα κολπα η χαμηλοβλεπουσα και σεμνη κυρια. Το πρωτο και καλυτερο παιχνιδι που ηξερε ηταν το κρυφτο, ηξερε να κρυβει απο τα αδιακριτα βλεμματα των αλλων το τι πραγματικα ηταν.

Παρασερνοντας τον νεαρο τελικα στο κρεβατι του εδειξε ολα της τα θελγητρα και ολες της τις ικανοτητες. Ανημπορος αλλα και μην θελοντας και να αντιδρασει ο νεαρος υπακουα ακολουθουσε ολες της τις επιθυμιες σαν πιστο σκυλι.

Τωρα ανασκελα με την κυρια πανω του με ολη του την δυναμη σπρωχνοντας με την λεκανη του σε μια στιγμη απολυτου ερωτικου παροξυσμου τελειωνει μεσα της με ορμη και με ασυστολο θρασος.

Δεν προλαβε να παρει ουτε μια ανασα ο Παναγιωτης και η απαιτητικη κυρια πεφτοντας στα τεσσερα του ζητησε τωρα να ερθει με ολο του το μεγαλειο απο την πισω πορτα.
Αναυδος οσο και εγκαυλος ο νεαρος μας τυχερακιας εισηλθε και απο την πισω πορτα σαν καλος νοικοκυρης και παλλοντας ολο του το κορμι οδηγουσε τωρα αυτος την γυναικα σε μονοπατια αποκρυφου ερωτισμου.
Μπολιαζοντας το κορμι του μεσω του ανδρισμου του με το αισθησιακο σωμα της ωριμης μανταμ εφτασε μαζι της σε μια δευτερη ολοκληρωση.

-Μην ζητας παλληκαρι μου να με ξαναδεις, ηταν η αποκριση της στην ερωτηση του για το ποτε θα την ξαναδει, οτι ειδες ειδες και οτι εζησες εζησες.

Τον φιλησε πολυ ζεστα στο μαγουλο τωρα πια και τον αποχαιτησε καθως τον αφηνε εξω απο την πυλη του στρατοπεδου που υπηρετουσε την θητεια του

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

"Ακουσα πως οταν πινεις αναφερεις τ ονομα μου"

....και την τρελλα μου μεσα!!! σκεφτηκε φωναχτα, και γυρισε το κλειδι της μιζας.
Το βαρυ οχημα μουγκρισε καθως το καυσιμο ερεε μεσα στα σπλαχνα του και ολα τα μερη της μηχανης καθενα με τον τροπο του συμμετειχε στα συναισθηματα που ο οδηγος του ενοιωθε.
Δεν ειναι δυνατον να μου συμβαινει αυτο, οχι ρε δεν γινεται αυτο.
Μερες τωρα παλευει να απαλλαγει απο εναν ενοχλητικο βηχα. Με τις χουφτες καταπινει τα χαπια και σαν νερο κατεβαζει τα σιροπια, Παλι ομως αποτελεσμα μηδεν,

Το τσιγαρο, αυτο φταει, μουρμουρισε καθως ανοιγε το δευτερο πακετο της μερας.

Τον πνιγει αυτο το ρημαδι αλλα να το κοψει δεν λεει.

Το πνιξιμο απο τον καημο του ειναι μεγαλυτερο και προσπαθει ματαια να το παλαιψει με τον καπνο.

Το βαρυ οχημα πλησιαζει στα διοδια, πλησιαζει σπιτι του μπας και ηρεμησει εκει. Αναβει αλλο ενα καθως η ουρα για να πληρωσει ειναι μεγαλη, ακομη μεγαλυτερη και απο την σκασιλα του. Το ραδιο σι ντι με την ενταση στο τερμα. "Ακουσα πως οταν πινεις αναφερεις τ ονομα μου" ακουγεται καμπανα η φωνη του τραγουδιστη. Να παρει η ευχη και εγω δεν μπορω ουτε να μιλησω οχι να τραγουδησω κιολας ακουγεται να λεει μεσα απο βρισιες και βηχα.
Πληρωνει τα διοδια τα περναει και κανει δεξια στο παρκινγκ.
"Δεν παω πουθενα, πουθενα, εδω θα μεινω" ακουγεται τωρα να λεει ο Καρρας και μενει εκει κι αυτος.



Και τωρα ακουστε και το σχετικο τραγουδακι παλι




Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Ο παππους

Tεντωσε το κορμι της ολο ναζι και χασμουρηθηκε γλυκα, πολυ γλυκα.
Με τα ιχνη χαραγμενα ακομη πανω στο κορμακι της το φιδισιο, πηγε στο μπανιο λιγο πριν ξεκινησει για την δουλεια της.
Αδιαψευστος μαρτυς τωνχθεσινοβραδυνων περιπετειων ο καθρεπτης , αναισχυντα φανερωνε αυτο που δεν ξερει πως να καλυψει απο τα αδιακριτα βλεμματα των συναδελφων και των πελατων.

Ενα τεραστιο σε πλατος και μηκος σημαδι ,απο τον αστειρευτο εμπευσεων, χθεσινοβραδυνο παρτενερ της. Παρ ολους τους ενδιασμους να τον ακολουθησει στην αρχη, την καταφερε στο τελος μετα απο αρκετη καταναλωση αλκοολ, να τον ακολουθησει σε ξενοδοχειο και να ζησει μια αποστευτη βραδυα ερωτικου παροξυσμου και ενθερμου παθους μαζι του.

Αντρας αυτος γυρω στα πενηντα και κατι ο Νικος κοριτσι εικοσιδυαχρονο ακομη αυτη. Τυπος μποεμ και απελευθερωμενος εδειξε απο την αρχη τις διαθεσεις του την στιγμη κατα την οποια την οδηγησε στο ερημικο ξενοδοχειο στα περιχωρα της πολης.

Τι ορμη τι παθος ηταν αυτο που ζουσε; Ποτε ξανα δεν το ειχε διαισθανθει αυτο με τον Κωστα το αγορι της, ενα παιδι της συγχρονης εποχης χωμενο ολη την μερα μεσα στο ιντερνετ και στο σπιτι.
-Θα βγουμε εξω Κωστα; Οχι μωρε, καλυτερα σπιτι.
-Θα παμε εκει Κωστα; Οχι δεν μπορω, προφασεις για να μην ξεκολλησει απο τον υπολογιστη, αν θελεις πηγαινε μονη με τα κοριτσια.

Και πηγε, αλλα οχι με τα κοριτσια αλλα με τον παππου. Οχι ομως τον παππου της αλλα τον κυριο Νικο ο οποιος καιρο τωρα της εριχνε ματιες που πετουσαν φωτιες και τα λογια του της εκαιγαν το μυαλο
-Μπα, και γιατι οχι;

Και στα μπουζουκια την πηγε ο κυριος Νικος και στα κλαμπ, ηταν πολυ ιν, και στα μαγαζια για να την ντυσει. Κουκλα Μπαρμπι την ειχε ο κυριος Νικος και χατηρι δεν της χαλουσε.
Στα καλυτερα και στα οπα οπα ηταν η Μαιρουλα με τον παππου και ο Κωστας Κωστας p.c και dvd ολη μερα.
Αλλα και στο σεξ δεν υστερουσε καθολου ο παππους, αξιοπρεπης και παθιαρης παντα, καμμια φορα που δεν ηταν σε θεση να εκτελεσει την αποστολη ποτε δεν την αφηνε ετσι.
Ολο κολπακια της εκανε. Σαν να ηταν το γλυφιτζουρι του. Μα και τι δεν εκανε αυτη η μακρια γλωσσα του Νικου. Θαυματα εκανε παντου εισχωρουσε, σαν πιστος με κατανυξη σε παλια εκκλησια, δισταχτικα στην αρχη και με ενθερμη συμμετοχη στα δρωμμενα μετα.

Κανενα παραπονο δεν ειχε το Μαρακι ολα τα ειχε και ολο μαθαινε πραγματα που με τον Κωστα οχι μονο δεν εκανε αλλα ουτε συζητησε ποτε. Αλλα εκει ομως που ο Νικος ειχε ιδιαιτερη προτιμηση ηταν σε κατι που το αποκαλουσε με εναν αριθμο. Του αρεσε πολυ του Νικου το εξηντα εννεα και πολλες φορες το ηθελε οπως θελουν αλλοι ενα ουζακι πριν το κυριως πιατο.
Αυτος ειναι λοιπον ο παππους της Μαιρουλας, που κυκλοφορει πια στα καφε και σουλατσαρει ολη μερα στα μαγαζια ανετη, γιατι εν τω μεταξυ δεν ηθελε ο κυριος Νικος να κουραζεται το μωρο του και την συντηρει πλεον αυτος χωρις το Μαρακι να δουλευει.

Οσο για τον νεαρο φιλο της ακομη την ψαχνει στο facebook

Aκουστε και ενα σχετικο τραγουδακι