Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Ενα πρωινο στο σπιτι της χαρας

Aναψε το καντηλακι μπροστα στην εικονα της παναγιτσας που ηταν κρεμασμενη πανω απο το ερμαριο που μεσα υπηρχαν πετσετες, αρωματικα μαντηλακια, και τα προφυλακτικα για τα κοριτσια. Το αναβε καθε μερα την ωρα που ανοιγε το σπιτι πριν ακομη ερθουν τα κοριτσια και οι πελατες.
Καθε πρωι γυρω στις δεκα που ανοιγε αυτη ηταν η πρωτη δουλεια της κυρα-Μαιρης μιας γηραιας κυριας η οποια καθαριζε το σπιτι και φροντιζε για το φαγητο των κοριτσιων και την υποδοχη των πελατων.
Ειπα κοριτσια και ξεχασα να πω οτι στο μαγαζι δουλευε και ενα αγορακι που αν δεν ηταν αγορακι θα ηταν ενας κυριος γυρω στα σαραντα πεντε ο οποιος ικανοποιουσε καποιες ιδιαιτεροτητες που τα κοριτσια δεν ηταν προθυμα να ικανοποιησουν.
Εκεινο το Σαββατο που θελω να σταθω και να τους παρακολουθησω η Αφροδιτη μια κοπελα που απο καιρο δουλευε επαγγελματικα εκει απαντουσε στα τηλεφωνηματα για ραντεβου οταν την ακουσα να λεει κατι το οποιο μου εκανε να γελασω τοτε και να γελαω οταν καμμια το φερνω στην σκεψη μου.
Εσεις εκει κοριτσιμ.. το κανετε με προφυλακτηρα; ακουστηκε η γεροντικη φωνη απο την αλλη ακρη της γραμμης. Δεν ξερω γιατι μου φανηκε τοσο αστειο αλλα τα συγχαρητηρια στον παππου που ακομη μπορουσε να χαρει και αυτην την απολαυση της ζωης με τοσο κεφι.
Η κυρα- Μαιρη παρουσιαζε τα κοριτσια ενα ενα στους πελατες που περιμεναν στην σαλα του σπιτιου καθημενοι σε ενα πανακριβο σαλονι Λουδοβικου.
Η Αφροδιτη μας με τα πιασιματακια της και το ναζιαρικο ταπεραμεντο.
Η Σονια η κουκλαρα με το ψιλολιγνο προφιλ και τα μακρια της ξανθαα μαλλια ειδικη για κυριους με απαιτησεις και γουστο.
Το μελαχρινακι μας με το φιδισιο το κορμακι τα κανει ολα εκτος απο πρωκτικο ελεγε και ξαναλεγε η κυρια που ειχε την επιμελεια για την παρουσιαση του εμπορευματος στην σεβαστη πελατεια.
Εις ματην ομως εκεινο το Σαββατο ολοι θελαν να δουν και να γευτουν τις ιδιαιτερες περιποιησεις του χαριτωμενου και ευλιγιστου αγοριου.
Ας ειναι!!!! μουρμουριζε μειδιωντας πονηρα το Αφροδιτακη με τα πιασιματακια. Ο επομενος κοριτσια ειναι δικος μας.
Μα τι γινεται σημερα απορουσε η Σονια ολοι τον Δημητρακη μας θελουν;
Η μονη που με απαθεια αδιαφορουσε καπνιζοντας ηταν η χαμενη στον κοσμο της μελαχροινη υπαρξη
Μ αυτα και μ αυτα κυλουσε το πρωινο στο ησυχο και καθαρο σπιτι της κυριας Ευαγγελιας ιδιοκτητριας του σπιτιου
Εκεινο λοιπον το πρωινο του Σαββατου ο Δημητρακης μας με τις ιδιαιτερες χαρες ειχε πολυ μεγαλη ζητηση και οπως ηταν φυσικο καταπονηθηκε πολυ.
Δεν ξερω ποσο καιρο μετα απο εκεινο το πρωινο καταφερε να καθησει σε καρεκλα αλλα γνωριζω οτι ταλαιπωρησε τοσο πολυ το "αιδιον του μελλοντος" οπως ελεγε τον πρωκτο του που δεν μπορεσε να τον επαναφερει στην ενεργο δραση και εκτοτε εκτελουσε χρεη τσατσας σε διαφορα σπιτια ηδονης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου