Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Ικετιδα

Εισερχομενη επι της μονης στην θεα του Αγιου χωρου γονυπετης ησπασθη το χωμα.
Υποκλινομενη, κλαιουσα εφερε το αμαρτωλον της σωμα ενωπιον του εικονισματος της Μεγαλοχαρης, ικετιδα συγχωρησεως.

-Αγια μου Μητερα, αφεσην ζητω των ανομηματων μου, κλαιουσα ασπαζομενη το θειον σου βρεφος.
Εγειρε την κεφαλην και ασπαζουσα το εικονισμα της Παναγιας μητρος, μη δυναμενη να αποσοβησει τους λυγμους, κατερευσε.

Δυο μοναχοι εσπευσαν προς αρωγην της πεσουσης γυναικος και υποβασταζοντας ταυτην, οδηγουμενοι υπο της θειας χαριτος, της προσεφεραν ποτηριον δροσερου υδατος απο τα πηγας του ορους που δια μεσω κρουνου δροσιζαν ψυχες και στοματα πιστων που συνερρεαν στην θεια χαρη της μεγαλοδυναμης μητρος.

Περιθαλποντας την γυνη με κατανοηση και υποταγη στα κελευσματα της, γινονταν κοινωνοι του αμαρτωλου της βιου.

Με τις αγκαλες της ψυχης και με την θεια χαρη κρατησαν την αμαρτωλη, μεχρι προ μετανοιας γυνη και αφουγκραζομενοι ανομηματα και πονο προσεφεραν αυτης την πολυποθητη συχγωρεση.


3 σχόλια:

  1. οσο βαριες και να ειναι οι αμαρτιες οταν δειξεις πραγματικη μεταμελεια ο θεος συγχωρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mα γιατι μας τα χαλασες με αυτην την αναρτηση. Γιατι δεν συνεχιζεις με το αλλο στυλ το πικαντικο;
    Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικα αγαπητε μου κυριε Θαναση ο μονος ισως που μπορει να μας συγχωρησει ειναι ο Θεος. να ειστε καλα και εσεις και η οικογενεια σας

    Αγαπητο μου χελιδονι Θα φροντισω με την επομενη αναρτηση να σας αποζημιωσω. Ευχαριστω που εχετε την υπομονη να διαβαζετε τις ιστοριες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή