Πηρε το αιμα του πισω

Πισω απο το σπιτι του ειχε στησει ενα προχειρο ησυχαστηριο ο Ανδρεας.
Τις τελευταιες μερες χαθηκε απο παντου, απο τις παρεες του, απο την καφετερια, απο το γηπεδο.
Εμενε μονος τα απογευματα μετα απο το σχολειο στο ησυχαστηριο του, μια φωλια μεσα στα χορτα πισω απο το σπιτι του.

Το μυστικο, που δεν το εκρυβε βεβαια, μαθευτηκε γρηγορα. Μια νεαρη του πηρε τα μυαλα, ισως και την καρδια. Και ετσι το ερωτοχτυπημενο παλληκαρακι ολη την μερα την περνουσε ρεμβαζοντας.

Δεν θα περασαν ουτε δυο βδομαδες απο την στιγμη που ενα βραδυ στον σχολικο χορο μια συμμαθητρια καθως χορευαν τον γεμισε φιλια και το παιδι την δαγκωσε καλα την λαμαρινα.
Την επομενη, του χορου μερα, η νεαρα που εν τω μεταξυ της ειχε περασει η επιδραση του αλκοολ δεν ηθελε να το θυμαται και τον απεριψε. Και ο Ανδρεας τοχε παρει κατακαρδα.

Η ιστορια με τον ερωτα αυτο, εμεινε στασιμη οπως οι περισσοτεροι ερωτες της εφηβικης ηλικιας. Τα χρονια περασαν ο καθενας τραβηξε διαφορετικο δρομο και το γεγονος μαζι με τον ερωτα αυτον ξεχαστηκαν.

Mια μερα και ενω τα χρονια περασαν, τυχαια συναντηθηκαν στην πολη οπου ζουσε και εργαζοταν η κοπελια. Μετα τους πρωτους χαιρετισμους και τα τυπικα πηγαν σε ενα καφε για να τα πουν και να θυμηθουν τα παλια.

Μετα απο τον καφε τον καλεσε στο σπιτι της για φαγητο. Φυσικα και δεχτηκε ο Ανδρεας. Ξεχασα να πω οτι αλλαξε πολυ απο την βραδυα εκεινη που ειχε συμβει το γεγονος εκεινο. Τωρα πια ο Αντρεας δεν θυμιζε σε τιποτα εκεινο το πλαδαρο παιδι που πηγαινε σχολειο. Τωρα ηταν ενας ψηλος ομορφος ανδρας με μαλλια ξανθα μακρια, σαν αρχαιος Θεος.

Με την κουβεντα και περπατωντας στους δρομους της μικρης επαρχιακης πολης καταληξαν για ενα καφεδακι σε καποιο απο τα πολλα καφε της πολης.

Με τα πολλα και επειδη οι ερμες οι χημειες ξανασμιξανε βρεθηκανε και στο διαμερισμα που ζουσε μονη της η καπελια για φαγητο.

Στην μικρη κουζινα του σπιτιου καθησε και το παλληκαρι και καθως το τηγανι μπηκε στην φωτια ανοιξε το ψυγειο και πηρε απο μεσα μια μπυρα και την ανοιξε.
Σερβιρησε στο ποτηρι ριχνοντας την απο ψηλα για να σχηματισει αφρο και την ρουφηξε αμμεσως για να μην ξεχυλισει.
Με τον αφρο ακομη γυρω απο το στομα του την πλησιασε απο πισω και την εσφιξε με τα δυο του χερια. Γυρισε τοτε αυτη και με ενα φιλι γεματο παθος του σφραγισε το στομα.
Η σκηνη πρεπει να διηρκησε πολυ γιατι η μυρουδια ααπο το καμμενο φαγητο εφτασε στα ρουθουνια τους. Με ενα χαμογελο αυτη τραβηχτηκε και τελειωνοντας το μαγειρεμα σερβιρε την ομελλετα στο τραπεζι.

Πριν ακομη καλα καλα τελειωσει το γευμα της σηκωθηκε και κατευθυνομενη προς το μπανιο του εκανε νευμα να την ακολουθησει.
Με το νερο να τρεχει πανω στα γυμνα τους κορμια ο ενας ετριβε τον αλλον, ο ενας εγλυφε τον αλλον και με πολυ θερμη ανακαλυπτε ο ενας ολες τις κρυφες εσοχες αλλα και εξοχες του αλλου.
Την σκουπισε με μια πετσετα τελικα και κρατωντας την στα χερια την οδηγησε στο σαλονακι .Αφου την αφησε κατω και ενω ηταν ετοιμος να εισχωρησει μεσα της, τον κοιταξε με ενα βλεμμα αυτη σαν να του ελεγε να μην ειναι βιασστικος.
Τον σκουντησε ελαφρα δινοντας του να καταλαβει οτι ηθελε να ξαπλωσει ανασκελα. Το εκανε με ευχαριστηση.
Ισως θαπρεπε να σας πω πριν οτι στον Ανδρεα απο εκεινο το εφηββικο παθος δεν εμεινε τιποτε.
Ειχε ηδη κανει εναν γαμο και εκεινη την χρονικη στιγμη συζουσε με καποια κοπελα που αυτην δεν εμμελε να την παντρευτει ποτε.
Το θεμα με την κοπελα του πρωτου του ερωτα τωρα το εβλεπε πολυ διαφορετικα απ οτι τοτε.
Καλη ιδεα ειπε να παρω πισω ττο αιμα μου για εκεινο το φερσιμο και την αποριψη.

Την ωρα λοιπον που ο Ανδρεας επαιρνε πισω το αιμα του αυτη επαιρνε απ αυτον ολο το νεκταρ της νιοτης του ρουφωντας το κανονικα.
Μαλλον λιγο πριν το γευτει αποσυρθηκε απο την ερωτογενη του περιοχη οπου με τα χειλη και με το στομα γευοταν και ερχομενη τωρα πανω του με μια συσπαση των γοφων της εκανε την μεγαλη κινηση και το μεγαλο βημα. Τον απαιτησε ολοκληρωτικα μεσα της και το παλληκαρι απλωχερα τον εδωσε.

Θα κρατησε αρκετα αυτο το πανε ελα επανω στον ανδρισμο του νεου και λιγο πριν τελειωσει μεσα της τραβηχτηκε και φερνοντας το στομα της κοντα στο ρεον υγρο επιτελους γευτηκε το νεκταρ της ζωης.

Θα πρεπει να συνεχιστηκε αρκετα αυτο το παιχνιδι, οι μαχες συνεχιστηκαν και στην κρεββατοκαμαρα ωσπου να αδειασει τελειως ο ασκος του Ανδρεα και να μην εχει αλλο νεκτας ναα δωσει στην νεαρη δεσποινιδα.

Παρακολουθησα απο κοντα αυτην την υποθεση αλλα δεν καταλαβα πως τελικα εκδικηθηκε ο νεος την κοπελα. Αν τυχει και διαβασει κανεις αυτην την ιστορια ας μου πει το πως αντιλαμβανεται την εκδικηση αναμεσα σε εναν ανδρα και μια γυναικα.